Column: Van Gogh op het CLV
Onderstaand verhaal stond in het decembernummer van NVOX: het onderwijsblad voor de natuurwetenschappen. Het is geschreven door een van onze technisch onderwijs assistenten.
In ons nieuwe gebouw is veel glas verwerkt. Zo heb je vanuit het laboratorium een mooi doorkijkje naar het kunstlokaal een verdieping lager. Die mooie doorkijkjes hebben we ook tijdens de NLT-module Van Gogh. De leerlingen krijgen les in de werking van het oog; ze maken pigmenten en leren over kleurechtheid van verf. De afsluitende proef is: maak een schilderij van Van Gogh na. Zes groepjes leven zich uit, elk op hun eigen hoekje van het schilderij.
Er zijn weinig practica waarbij ik me zo onhandig voel: "Meneer: hoe moet ik nu die steentjes goed schilderen?"
Echt, ik heb geen idee. Ik kan de verf voor je kopen, ik kan je helpen met het maken van pigment, ik kan er voor zorgen dat de vloer hier weer schoon wordt, maar hoe je die steentjes moet schilderen…
Zo weet je ook weer hoe leerlingen zich soms voelen als je zegt: "Maar dat is toch simpel. Je zoekt gewoon de Kz op en je vult de molariteit in. Dan nog even een -log en klaar is Kees."
Ja ja.
Het is ook mooi om te zien dat opeens andere leerlingen dan normaal op de voorgrond treden: "Meneer, mag ik nog even doorwerken in de pauze?" En daar zitten ze dan. Die sterrenlucht moet en zal de juiste diepte krijgen!
Het eindresultaat is weer mooi. We moeten er alleen nog voor zorgen dat de hoeken goed op elkaar aansluiten. Dan nog een lijst erom en het schilderij komt naast de andere Van Gogh-jes te hangen op de gang naast het kabinet. De originelen zijn meer waard denk ik, maar de hele ervaring, voor Toa en leerling, is onbetaalbaar. De module Van Gogh is hard op weg mijn favoriete NLT-module te worden.
Reinder Horinga
Toa NLT en Scheikunde CLV Veenendaal
