Voorwoord Schoolbrief december 2024
Mattheüs 25:40 zegt: "Wat je voor een van deze geringsten hebt gedaan, heb je voor mij gedaan."
Toen ik opgroeide, was ik veel op pad op de Veluwezoom met vrienden op tijden waar er wild te zien was. Ik kreeg de ruimte van mijn ouders en ook ruimte om de wereld te verkennen terwijl zij niet altijd wisten waar ik was. Ik las veel en kon zelfs op erg jonge leeftijd gevaarlijke dingen doen (bergen beklimmen) waar ik veel van geleerd heb. Het ging namelijk niet altijd goed. Mijn jeugd en ouders hebben mij gevormd als voorbereiding op het latere leven. Het lezen van The Anxious Generation van Jonathan Haidt heeft me doen afvragen: Zou ik dezelfde jeugd hebben gehad als ik was opgegroeid met de technologie van vandaag? Wat zou het voor mij hebben betekend dat de Iphone rond 2010 uitkwam met een camera die ‘de andere kant,’ op mezelf, was gericht? Hiermee wordt de ander toch een decorstuk om jezelf te laten schitteren in een selfie? Zou ik nog zoveel hebben gelezen als er afleidende apps waren geweest? Ik heb de antwoorden natuurlijk niet, maar de vragen zijn relevant als het gaat over opgroeiende jongeren. Zijn boek over hoe smartphones en sociale media de kindertijd en puberteit hebben getransformeerd roept vele vragen op.
Haidts betoogt dat we eigenlijk met twee verschillende crises te maken hebben: “Overbezorgdheid” in de ouderrol en echte wereld; het beschermen tegen gevaren in de echte wereld en (met een niet bestaand Nederlandse woord) “onderbezorgdheid” als het gaat om kinderen onbeperkte en onbegeleide toegang geven tot devices en social media. Dit resulteert in zijn beleving in jongeren die lijden aan verslavingsachtig gedrag - en lijden, terwijl ze worstelen met uitdagingen en tegenslagen die deel uitmaken van het dagelijks leven.
Jongeren kunnen grotendeels zonder toezicht online leven. We kennen allemaal de beelden wel van een driejarige die zich uitstekend vermaakt met een iPad. Het gebruik van devices resulteert naar Haidt o.a. in fragmentatie van aandacht bij jongeren; dit zien we terug in een korte aandachtsspanne bij taken. De rest zal ik niet verklappen, maar Haidt geeft aan dat de gevolgen van deze andere wijze van opgroeien effect heeft op het welbevinden van jongeren. Een leestip!
De komst van Jezus brengt licht in de duisternis, zoals we lezen in Jesaja 9:2: "Het volk dat wandelt in duisternis ziet een groot licht; over wie in het land van diepe duisternis wonen, schijnt licht." In een wereld die vaak donker lijkt, is het kerstlicht een herinnering dat God altijd in ons midden is, zelfs in de moeilijkste tijden. Zijn aanwezigheid is niet altijd in de vorm van wonderen, maar vaak in de stille momenten van liefde en mededogen die we met elkaar delen.
Kerst nodigt ons uit om deze boodschap van hoop en liefde niet alleen te ontvangen, maar ook door te geven. Zoals Matteüs 25:40 zegt: "Wat je voor een van deze geringsten hebt gedaan, hebt je voor mij gedaan." Laten wij gezamenlijk het licht door geven in deze complexe gedigitaliseerde tijd en ons zelf worden in het aangezicht (naar Emmanuel Levinas) en in relatie tot de ander.
Ik wens u en uw familie gezegende kerstdagen.
Ben van den Anker
rector - bestuurder